Τοπωνύμια
Ο αριθμός των τοπωνυμιών στο Μάμμαρι ανέρχεται στα 116 απο τα οποία 13 έχουν φωνητικές παραλλαγές. Απο γλωσσικής άποψης 109 είναι ελληνικής προέλευσης , 4 τουρκικής , 2 ιουδαικής και μιας γαλλικής.
32 τοπωνύμια ετυμολογούνται απο τη μορφολογία του εδάφους , 28 απο ιδιαίτερο χαρακτηριστικό , 14 απο εγγειοβελτιωτικό έργο , 14 ως φυτώνυμα , 11 ως ανθρωπώνυμα , 9 απο την ευφορία του εδάφους , 5 απο τη σύσταση του εδάφους και 2 ως ζωώνυμα.
Χώνη ( Μορφολογία εδάφους – τόπος που μοιάζει με χωνί)
Μεγάλη Πέτρα ( Μορφολογία εδάφους – τόπος όπου υπάρχει ή υπήρχε μεγάλη πέτρα)
Κατζιάες
Βορκάες
Παππαράες ( Ευφορία εδάφους – άγονα χωράφια)
Παλαιοχανούντα ( Ιδιαίτερο χαρακτηριστικό – τόπος όπου υπήρχαν παλαιά σπίτια, χάνια)
Μαζέρες ( Φυτώνυμη – τόπος όπου φυτρώνουν μαζιά)
Μαζέρες ( Φυτώνυμη – τόπος όπου φυτρώνουν μαζιά)
Λαξιές ( Μορφολογία εδάφους – αβαθής ρεματιά , μικρή κοιλάδα )
Βούναρος ( Μορφολογία εδάφους – μεγάλος λόφος )
Ορισμένα από τα πιο γνωστά τοπωνύμια του Μάμμαρι
Αγιάσματα ( Μορφολογία εδάφους – τόπος όπου ρέει αγιασμένο νερό )
Αλώνια ( Ιδιαίτερο χαρακτηριστικό – επίπεδος συνήθως κυκλικός χώρος όπου γίνεται το αλώνισμα των σιτηρών )
Βάρκες ( Μορφολογία εδάφους – τόπος με βαριά σκληρά χώματα )
Βιλλούρι ( Μορφολογιά εδάφους – τόπος όπου υπάρχει βρυσούλα με λίγο νερό , κανούρι )
Γιοφύρι ( Εγγειοβελτιωτικό εδάφους – γεφύρι )
Καυκάλλα ( Ευφορία εδάφους – άγονο χωράφι )
Κλημάρια ( Σύσταση εδάφους – τόπος με κλημαρόπετρες , είδος σχιστόλιθου σε δάπεδα ή ακροδώματα )
Μελίσσα ( Ζωώνυμη – τόπος όπου φωλιάζει ή υπάρχει μελίσσι )
Παλλουρόκαμπος ( Φυτώνυμη – κάμπος με παλλούρες κονναρκές )
Παχυντέρης ( Ανθρωπώνυμη – ποτάμι που φέρνει πολύ νερό )
Πέζεματα ( Ιδιαίτερο χαρακτηριστικό – τόπος όπου γίνεται το κατέβασμα από άλογο ή γαίδαρο )
Σκοτωμένος ( Ανθρωπώνυμη – τόπος όπου σκοτώθηκε κάποιος την περίοδο της οθωμανοκρατίας )
Τράχωνας ( Ευφορία εδάφους – τόπος τραχύς πετρώδες γεμάτος πέτρες , τραχέα χώματα )
Χαλόπετρα ( Ιδιαίτερο χαρακτηριστικό – τόπος όπου υπάρχουν πέτρες απο χαλόσπιτα )
Χαλόσπιτα ( Ιδιαίτερο χαρακτηριστικό – τόπος όπου υπάρχουν ερειπωμένα σπίτια )